Akla uygun olduğu için tasdik ederse, aklı tasdik etmiş olur. Resulü tasdik etmiş olmaz. Veyahud, Resulü ve aklı birlikte tasdik etmiş olur ki, o zaman Peygambere i'timad tam olmaz. I'timad tam olmayınca, iman olmaz. Çünkü, iman parçalanamaz. Akıl, Resulün "sallallahü teala aleyhi ve sellem" bildirdiklerini uygun bulursa, bu aklın kamil, selim olduğu anlaşılır.

Inanılması lazım şey için, tecrübi ilimlere danışıp, tecrübeye uygun ise, inanır, tecrübe ile isbat edemeyince, inanmaz veya şüpheye düşerse, o zaman, tecrübesine inanmış olup, Resule inanmamış olur ki, böyle iman, kamil değil, zaten iman olmaz. Çünkü, iman parçalanamaz. Az ve çok olmaz.

Din bilgileri, felsefe ile ölçülmeğe kalkışılırsa, bu sefer felsefeciye inanılmış olup, Peygambere inanılmış olmaz.

Allahü tealanın var olduğunu ve Muhammed aleyhisselamın, Allahın Peygamberi olduğunu anlamakta, aklın, felsefi ve tecrübi ilimlerin yardımı büyüktür. Fakat, bunların yardımı ile Peygambere inanıldıktan sonra, Onun bildirdiği şeylerin herbiri için akla, felsefeye ve tecrübi ilimlere danışmak doğru olmaz.